Nick Hornby hep dergilere yazsin #2

Bir önceki yazımı Meriç'in pedagogunun bekleme odasında iphone üzerinden hızla yazmaya çalıştığımdan yazının başlığındaki ana fikri tam vermemişim gibi hissediyorum. Buradan sizin çıkarma yapma konusunda beceriksizmişsiniz fikri vermek istemem ama yine de biliyorum ki, "ne kadar iyi anlatırsan anlat, anlatabildiğin karşındakinin anlayabildiği kadardır", o nedenle mümkün olduğunca açık olmak her zaman tercih sebebimdir.

Bu kadar uzun bir girizgahtan sonra diyorum ki, Hornby'nin kısa yazılar o kadar eğlenceliki ve son yazdığı 1-2 roman bana göre o kadar vasatın biraz üzeriki, ben onun hep güncel olaylar ve konular üzerine bu denli zeki yazılar yazmasını tercih ederim. Hep müzik, kitap ve Arsenal yazsın mesela...

Shakespeare Para İçin Yazdı'nın Believer dergisinde yazdığı yazıların bir toplaması olduğunu söylemiştim, onun hemen ardından aslında bu toplamaların ilk kitabı olan ve uzun süredir kitaplık rafımda sırasının gelmesini bekleyen "Hece Cümbüşü"nü okudum. Gördüğünüz gibi aynı yazarın aynı çerçevede yazdığı iki kitabın aslında ikincisi sırf adı daha çekici geldiği için seçmişim, bu da kitapların adının aslında ilk intibayı bırakmadaki etkisini gösteriyor.

Hece Cümbüşü için özel bir yazıya gerek yok, Shakespeare Para için Yazdı'da ne söylediysem bunun için de geçerli, bkz. bir önceki yazım. Kitaptan sadece çok hoşuma giden bir alıntı yapıp bu seferki birlikteliğimizin sonuna geleceğim. Amerikan okurlarına kriket sporu hakkında okuduğu bir kitabı tanıttıktan sonra yazısını şöyle bitiriyor Hornby : "... Bu kitabı okumayacağınızı biliyorum. Öyleyse şöyle diyelim : Ben sizler adına da okudum ve hepimiz çok keyif aldık."

Nick Hornby hep dergilere yazsin

Bir cok kez tekrarlamis oldugum uzere en sevdigim ve eserlerini ilgiyle takip ettigim modern yazarlardan birisi olan Nick Hornby'nin "Shakespeare Para İcin Yazdi" adli, ABD'de yayinlanan Believer adli bir dergi icin yazdigi kitap elestirilerinin bir derlemesini okudum.

Yine direkt konuya girecek olursam bu sasirtici derecede eglenceli kitabi okurken Hornby'nin populer kultur uzerine bu tarz elestiri mi dersiniz, inceleme mi dersiniz makaleler yazsin diye karar aldim, sira bunu kendisine nasil haber vermem gerektigine geldi (twitter hesabi var mi diye baktim ama sanirim yok). 2006 ile 2008 yillari arasinda yazdigi bu kitap elestirilerinde Hornby daha once 31 Sarki kitabinda yaptigi gibi kimseyi eglendirmek icin degil, entel zumreler ne der diye kendisini kasmadan ve kendini kanitlamak kaygisini coktan asmis bir insan olarak okudugu kitaplar hakkindaki goruslerini direkt olarak sunuyor. Bunu da cok ilginc bir bicimde son derece eglenceli kilmanin yolunu bulmus. Okudugu kitaplarin hicbirisini okumadim, acikcasi 1-2 tanesi haricinde okumayi dusundugum de cikmadi ama yine de kitaptan cok zevk aldim (en ilgimi ceken kitap Daniel Pennac'in Reader's Rights adli bir kitap oldu ama henuz turkceye cevrilmemis, ingilizcesini mi alsam diye dusunuyorum). Kitabin en ilginc yazilarindan birisi 2006'daki Dunya Kupasi maclari nedeniyle o 1 ay hic kitap okumadigini Amerikalilara anlattigi yaziydi.

Hazir konu Hornby'den acilmisken uzun bir suredir haber vermek istedigim projesini henuz duymamis olanlariniza duyurayim. Nick Hornby ve Ben Folds Five grubundan tanidigimiz Ben Folds ortak bir girisimle bir muzik albumu cikarttilar. Hornby'nin sozleri Folds'un da muzigi hallettigini soylememe gerek yok sanirim. Albumun ilk single'i From Above bence 2010 yilinin en guzel sarkilarindan birisi, kesinlikle bulun ve dinleyin, hatta youtube'dan klibini seyredin, o da bayagi hos olmus. Sarkiyi dinlerken sozlerine ozellikle dikkat etmenizi rica ederim, o zaman aslinda huzunlu olmasi gereken bir sarkini ne kadar eglenceli olduguna daha cok sasiracaksiniz. Bir cumlesi hep aklimda mesela, "maybe we're the unlucky ones".

Son olarak 2000 yilindaki rezaletten beri bir turlu tekrardan isinamadigim Arsenal ile tekrar kismen de olsa barismam Hornby yuzundendir, Arsenal boyle bir taraftari oldugu icin cok sansli bir kulup.