19 Şubat 2013 Salı

Django, D okunmaz

Uzun zamandır dört gözle beklediğim son Tarantino filmi Django, Unchained sonunda sinemalara geldi ve ben de biraz gecikmeyle de olsa izleme şansı yakaladım. Tarantino filmlerinin en temel özelliklerinden bir tanesi, daha fikir aşamasındayken Tarantino tarafından röportajlarda duyurulması. Aklımda bir intikam filmi var deyip yıllar sonra Kill Bill'i, aklımda bir ikinci dünya savaşı var deyip Inglourious Basterds'ı ve son olarak da bir western fikri var deyip Django, Unchained'i çekti. Sinemaseverler uzun bir süredir b filmi bekliyordu yani.

Bir Tarantino hayranı olarak ve en çok etkilendiği isimlerden birisinin benim de en favori yönetmenlerimden birisi olan Sergio Leone olduğunu göz önüne alırsak, bir western filmi çekmeye karar vermiş olması insanı ister istemez çok büyük beklentilere sokuyor (ki hemen söyleyeyim, beklentiler karşılanıyor). Bir film hayranı olarak kariyerine başlayan ve janrlara yönelik filmler çekmek suretiyle kariyerine devam eden yönetmen için western çekmek bence en zor denemelerden bir tanesi olmuştur diye  düşünüyorum. Bu türde çoğu İtalyanlar tarafından çekilmiş olsa da çok önemli başyapıtlar olması ona birçok esinlenme ve saygı duruşu imkanı sağladığı kadar onların kült seviyesine erişmek gibi bir de çıta ortaya koymuştur elbet.

Zincirsiz olarak sinemalarımızda gösterilen Django, Unchained şimdi burada listeleyemeyeceğim kadar çok gönderme, esinlenme, anekdot içeriyor. Size tavsiyem internette biraz dolaşıp film üzerine okumanızdır, çok ilginç notlarla karşılaşacaksınız. Film her Tarantino filminde olduğu gibi her bir sahnesi görsel olarak tasarlanmış ve zekice diyaloglarla dolu bir senaryo üzerine kurulmuş. Ama bir o kadar da önemli bir parametre iyi casting ve o oyuncuların mükemmel yönetilmesi sonucu elde edilen harikulade oyunculuk. DiCaprio, Waltz ve Foxx gerçekten döktürmüşler, Tarantino da sanırım onlar bu kadar döktürdükçe onlara daha fazla alan bırakmış ve sahnelerini uzatmış.

Fazla uzatmadan, müzikleriyle, görselliğiyle, karikatürize edilmiş şiddetiyle, westernlere saygı duruşuyla, Amerikan tarihine yönelik kölelik eleştirisiyle ve Oscarlık oyuncu performanslarıyla Tarantino yine kendi filmografisinde önemli bir eser ortaya koymuş. Ha, en iyi filmlerinden birisi değil ama zaten benim için Reservoir Dogs gibi bir ilk filmden sonra daha iyi bir film çıkartması zor. Bu arada, sıradaki projesi mi olur bilmiyorum ama Tarantino bir düşüncesini daha resmen açıkladı : Inglourious Basterds ve Django, Unchained ile hafif modifiye edilmiş tarihsel filmlerini bir üçlemeye dönüştürmeyi değerlendiriyormuş.

Hiç yorum yok: